วัดบวรนิเวศน์มหาวิหารเป็นวัดสำคัญในเขตวัฒนธรรมเมืองเก่าของกรุงเทพมหานคร เป็นสถานที่ที่กษัตริย์หลายพระองค์ได้ศึกษาและรับการอุปสมบท รวมทั้งกษัตริย์ภูมิพลในรัชกาลที่ 9 ซึ่งเจดีย์ทองของวัดองค์นี้มีพระบรมสารีริกธาตุและพระบรมอัฐิของกษัตริย์ไทยหลายรัชกาลอยู่ภายใน อาคารมรดกของประเทศไทยหลังนี้บ่งบอกถึงภูมิปัญญาดั้งเดิมในการออกแบบและการก่อสร้างของสถาปัตยกรรมในสมัยรัชกาลที่ 3 และยังเป็นที่พำนักของสมเด็จพระสังฆราชอีกด้วย

เจดีย์ของวัดนี้มีอายุมากกว่า 200 ปี ซึ่งเป็นเจดีย์ที่ได้รับการอนุรักษ์และบูรณะมาอย่างต่อเนื่องตลอดหลายสิบปี การปรับปรุงโดยครั้งนี้โดยทีมงานของเราเริ่มต้นจากการสำรวจเข้าไปในตัวเจดีย์โดยใช้วิธีการคว้านฐานของเจดีย์เพื่อดูความสมบูรณ์ของโครงสร้าง ใช้โปรแกรมวิเคราะห์ชื่อ ไฟไนต์เอลิเมนต์ ในการวิเคราะห์น้ำหนักของโครงสร้าง และทดสอบความชื้นด้วยการใช้เซ็นเซอร์ผ่านส่วนกลวงด้านในเจดีย์ ซึ่งผลการทดสอบแสดงให้เห็นว่ามีความจำเป็นต้องมีการเสริมระบบกันซึมและระบบระบายความชื้น

Ferro Cement เป็นหนึ่งในทางเลือกที่ถูกใช้สำหรับปรับปรุงเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับโครงสร้างหลักของเจดีย์ โดยใช้การฉาบตามรูปแบบเดิมขององค์เจดีย์ แล้วขึงลวดตาข่ายพันรอบปูนซีเมนต์เพื่อให้ปูนยึดเกาะระหว่างรอปูนแห้ง หลังจากปูนปลาสเตอร์แห้งดีแล้ว จะใช้สว่านและเลื่อยเพื่อปรับแต่งผิวให้คงลักษณะเดิมตามการศึกษาทางโบราณคดี เมื่อทุกอย่างเข้าที่แล้ว จะเป็นการใช้กระเบื้องโมเสคสีทองกรุตัวเจดีย์ทั้งหมดยกเว้นส่วนยอดของเจดีย์ที่จุ่มปิดผิวด้วยทองคำแท้ มีการเทคอนกรีตเติมลงไปภายในคูหา และพื้นลานทักษิณ เพื่อปรับปรุงเสถียรภาพและโครงสร้างเดิมของอาคาร

โครงการนี้มีระยะเวลาในการบูรณะประมาณ 1 ปี และด้วยองค์ความรู้ทางวิศวกรรมสมัยใหม่ผนวกรวมกับองค์ความรู้ทางโบราณคดีและรายละเอียดที่ละเอียดอ่อนของงานฝีมือ ทำให้เสถียรภาพทางโครงสร้างของเจดีย์ดีขึ้นเป็นอย่างมาก และกลับคืนสู่สภาพของโบราณสถานที่สวยงามมั้นคงดังเช่นในอดีต